phyotuzar

  အရက်ဆိုင်ကိုလာတဲ့ သူတိုင်း ကျွန်မနဲ့ မလုပ်ဖူးတဲ့သူ မရှိသလောက်ပဲ ကျွန်မ အမည်က ဖြိုးသူဇာ လူမျိုးပေါင်းစုံနေတဲ့ တနသာင်္ရီ တိုင်းရဲ့ ရွာလေးတစ်ရွာမှာနေတယ် အဖေဖြစ်သူက ကျွန်မ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆုံးသွားတယ် အမေ နဲ့ အမေ့ရးရဲ့ ညီမဖြစ်သူ အဒေါ်တို့နဲ့နေတယ် အမေက အရက်သမား မိန်းမဆိုးပေါ့ အဒေါ်ဖြစ်သူက ဖဲသမား လေ ကျွန်မကို ရွာက ရပ်မိရပ်ဖတွေက ကျောင်းထားလို့ ကျောင်းဆိုတာကို နေခဲ့ရတဲ့ဘဝပေါ့ ဇာတ်လမ်းအစ အသက် ၂၀ နှစ်အရွယ်မှာ အမေအရက်သမားရဲ့ခိုင်းစေမှုတစ်ခုကြောင့် ရွာမှာရှိတဲ့ အရက်ဆိုင်မှာ စာပွဲထိုးလုပ်ရတယ် ” ဦး အရက်ယူဦးမလား အမြည်းပါချလိုက်မယ်လေ ” ” ဒီနေ့တော့ နေအုံးဟေ့ အကြွေးတွေများနေလို့ ကြာရင် နင့်ဆိုင်ရှင် ငနိုင် ကငါ့ကို ရိုက်လွတ်လိမ့်မယ် ” ” သမီး ဝယ်တိုက်ရမလား အမြည်းပါကျွေးမယ်လေ ” ” တော်ပါဟာ ဆိုင်သိမ်းလို့ ပိုက်ဆံပါမလာရင် အရက်ကောပါမလာရင် နင့်အမေနဲ့ အဒေါ်က ထမင်းမကျွေးဘူးဆို ” အဲ့လိုနဲ့ တစတစနဲ့ ယောကျာၤးတွေကို ရင်နှီးချင်လာတယ် တပ်မက်ချင်လာတယ်လေ မိန်းမတွေဖြစ်တဲ့ အမေနဲ့အဒေါ်ဖြစ်သူကြောင့် မိန်းမတွေကိုအလိုလို မုန်းတီးစိတ်က ရင်ထဲမှာ ကိန်းဝပ်နေခဲ့တယ်လေ အရက်ဆိုင်မှာလုပ်နေရင်း နှစ်လလောက်အကြာမှာ ကိုသူ ဆိုတဲ့ အသက်နှစ်ဆယ...